Interview met Natascha Appelman-Dijkstra, internist-endocrinoloog aan het LUMC
Wat voor werk doe je?
Ik ben sinds 2012 internist-endocrinoloog in het LUMC, waarbij ik vooral patiënten zie met bot- en mineraalproblemen. Ik doe ook veel onderzoek naar veel van deze aandoeningen en ben sinds 2022 ook opleider voor de hele regio Leiden/Den haag/Gouda voor de interne geneeskunde.
Wat vind je mooi/leuk/bijzonder aan je werk?
De combinatie van onderzoek, onderwijs en het werken met bijzondere ziektebeelden waarbij je echt wat aan de zorg voor deze patiënten kan toevoegen. Ook vind ik het opleiden van jonge mensen (studenten, artsen in opleiding) heel erg leuk.
Hoe ben je bij het centrum voor botkwaliteit terechtgekomen?
Ik ben samen met Neveen Hamdy (gepensioneerd in 2015) de oprichter geweest van het centrum in 2013
Op welke manier heb jij in je werk te maken met CNO-SCCH?
Ik zie sinds 2012 patiënten met CNO-SCCH, zowel kinderen als volwassenen. Daarnaast superviseer ik de meeste spreekuren van de arts-assistenten, wat maakt dat ik ook veel nieuwe patiënten heb leren kennen de afgelopen jaren. Soms alleen op papier, soms zijn deze ook overgegaan naar mijn spreekuren. Daarnaast zie ik regelmatig met de kinderreumatologen kinderen met CNO. Ook zie ik met de kaakchirurgen de patiënten met CNO van de kaak.
Wat is volgens jou de grootste misvatting rondom CNO-SCCH?
Dat is een lastige. Ik denk vooral dat de omgeving van de patiënt er soms vanuit gaat dat er veel wel moet kunnen omdat je niets ziet aan mensen met CNO-SCCH, terwijl je je schouder toch echt met heel veel activiteiten gebruikt.
Hoe zorgt jouw werk voor een betere diagnostiek/behandeling van CNO-SCCH?
Naast dat we veel patiënten zien, doen we ook veel onderzoek. We verzamelen veel informatie door middel van de ‘BAMI’-studie. Dit is een studie waarbij we gebruikmaken van gegevens die we zo en zo verzamelen in de zorg en waardoor we een grote database hebben kunnen bouwen.
Sinds 2015 ben ik begonnen met het invoeren van de vragenlijsten over pijn en de evaluatie van de schouder die de meeste patiënten wel eens hebben meegemaakt op de polikliniek. Daarnaast is er toen ook een samenwerking met de kaakchirurgie begonnen.
In 2017 hebben voor het eerst gekeken naar de mogelijkheden om de radiologiebeschrijvingen te verbeteren en we hopen dit binnenkort in een artikel te publiceren. Samen met de afdeling nucleaire geneeskunde hebben we de nieuwe scans, de natriumfluoridescans waar Anne Leerling en dr. Liesbeth Winter nu onderzoek mee doen.
Ook heb ik jonge dokters begeleid die onderzoek hebben gedaan naar de ziekte en heb ik dr. Neveen Hamdy ondersteund in haar genetische onderzoek naar de aandoening en met dr. Liesbeth Winter de PAPS-studie opgezet die zij nu uitvoert met Anne Leerling.