Na mijn afkeuring was ik mijn dagritme helemaal kwijt. Ik had geen verplichtingen en dus ook geen reden
om vroeg op te staan. Waar vrienden elke dag gingen werken, naar feestjes gingen en in hun vrije tijd gingen
sporten of hun hobby gingen doen, lag ik vaak doelloos op de bank te Netflixen. Ik wist namelijk niet hoe ik de dag moest doorkomen. Doodop van een stressvol reintegratietraject, wilde ik het liefs de hele dag slapen. Het hoogtepunt van mijn dag was als mijn ex de oprit opreed en terugkwam van zijn werk. Dan kon hij al zijn
gesprekken, roddels en werkuitdagingen met mij delen.
Mijn energie raakte langzaam volledig uit balans en ik werd er ook geen leuker mens op. Ik realiseerde me al snel dat ik een dagelijks doel en ritme nodig had, maar hoe kon ik met deze grillige ziekte en chronische vermoeidheid een vaste dagstructuur creëren?
Waarom structuur zo belangrijk is
Als je moe bent en pijn hebt, is het een natuurlijke reactie om rust te gaan nemen en zo min mogelijk activiteiten te gaan doen. De gedachte is namelijk: hoe meer rust, hoe minder moe en minder pijn. Op de dagen dat ik zó moe was dat ik niks meer kon doen, zei ik mijn afspraken af, liet ik het huishouden links liggen en ging ik niet sporten. Op de dagen dat ik uitgerust was en minder pijn had, haalde ik alles in. Ik ging ik sporten, deed het achterstallig huishouden en haalde mijn sociale contacten in. Hierdoor kreeg ik heel veel gedaan, maar ik overbelaste mijn lichaam enorm, waardoor ik na afloop meer pijn had dan ervoor en steeds vermoeider werd. Een vaste dagstructuur kan deze neerwaartse spiraal helpen voorkomen.
Dit had ook een grote invloed op mijn mentale welbevinden. Zonder structuur en doel werd ik steeds
stiller. Mijn innerlijke kracht was helemaal weg. Een dagstructuur daarentegen biedt houvast, duidelijkheid
en overzicht. Het biedt je veiligheid, omdat je weet wat je kunt verwachten. Hierdoor slaap je niet alleen beter, maar ben je ook mentaal weerbaarder: je kunt sneller schakelen en aanpassen aan nieuwe situaties. Wat weer enorm veel energie scheelt, die je anders kwijt bent in het indelen van je dag.
Maar de grootste impact van het niet hebben van een dagstructuur, had het op mijn identiteit. We leven in
een maatschappij waarbij werk een groot deel uitmaakt van onze identiteit. Dat gold ook voor mij.
Ik verloor een groot deel van mijn eigen ik. Zo vielen de gesprekken op verjaardagen vaak stil, als ik zei
dat ik afgekeurd was. Mensen konden me nog maar moeilijk plaatsen en wisten niet wat ze met me aan
moesten. Een zinvolle dag invulling was daarom des te belangrijker om dat stukje identiteit weer terug te
vinden en mijn plek in de maatschappij op te eisen.
Ik had dus veel redenen om mijn leven opnieuw in te delen en een nieuw doel in mijn leven te vinden. Maar hoe ging ik dat doen?
Mijn ideale dagritme vinden
Eerst deelde ik mijn ideale dagritme op in vier dagdelen: de nacht, de ochtend, de middag en de avond. Daarna
verdeelde ik de dag ook nog op in vier activiteiten: slapen & rusten, een nuttige activiteit, ontspanning en
beweging. Binnen een ideaal dagritme voor mensen met chronische pijn is er altijd een balans tussen de vier activiteiten en de vier dagdelen.